Dyslectici hebben moeite met (foutloos en op tempo) lezen en spellen. Als een leraar op school vermoedt dat je kind dyslexie heeft, dan stuurt deze je door naar een psycholoog voor een onderzoek.

Sinds 2015 is de dyslexiezorg geregeld door de gemeente, via de Jeugdwet.

Voorwaarden vergoeding dyslexiezorg

Om in aanmerking te komen voor dyslexiezorg, moet aan een aantal voorwaarden voldaan worden.

  • De dyslexie is vastgesteld via het Protocol Dyslexie Diagnose en Behandeling
  • De indicatie is Ernstige Enkelvoudige Dyslexie (EED) (dus geen andere problemen als ADHD, autisme, laag IQ).
  • Hulp van de school voor lezen en spellen heeft niet voldoende geholpen
  • Het kind heeft een leeftijd tussen 7 en 12 jaar bij aanmelding voor een dyslexieonderzoek

Vermoeden dyslexie als ouder

In eerste instantie is het de verantwoordelijkheid van de school om dyslexie te herkennen. Als ouder kan je ook een vermoeden hebben dat je kind last heeft van dyslexie. Mocht dit het geval is, dan dien je contact op te nemen met de school. Vervolgens kan de school verder advies geven over de vervolgstappen. Bijvoorbeeld of een onderzoek slim is om te doen. Ook zullen ze helpen bij het aanmelden voor zo’n dyslexieonderzoek.

Zodra het onderzoek een uitslag heeft, ga je in overleg met de gemeente, de school en de psycholoog kijken naar behandelingen.

Traject (vermoeden) dyslexie

Een van de verantwoordelijkheden van scholen, is om kinderen te helpen bij hun lees- en spelproblemen. Het is daarom ook zorg dat bij scholen goed opgemerkt wordt of een kind mogelijk dyslexie kan hebben. Het traject ziet er grotendeels als volgt uit:

  • Op school wordt geconstateerd dat het kind moeite heeft met lezen en spellen. Er is mogelijk sprake van (ernstige) dyslexie, waarvoor actie dient te worden genomen.
  • Allereerst zal de school begeleiding bieden om de lees- en spelachterstand van het kind recht te trekken. Bijvoorbeeld door middel van het Protocol Leesproblemen en Dyslexie.
  • Er zal getest worden wat de achterstand precies is. Ook wordt hiermee gekeken of het kind de achterstand behoudt, ondanks de extra hulp die wordt geboden vanuit de school.
  • Een leerlingdossier wordt aangemaakt. Die is relevant om aangemeld te worden voor een mogelijk dyslexieonderzoek. Hierin worden bovenstaande punten bijgehouden (de testscores, de hulp geboden, de leerachterstand, etc. van de leerling).

Bovenstaande stappen worden allemaal op de school uitgevoerd. Mocht daaruit blijken dat er een vermoeden is van ernstige dyslexie, dan kan de school verwijzen naar extra zorg voor een diagnose.

  • Een psycholoog of orthopedagoog zal een diagnose geven over de opgegeven vermoedens. Hieruit kan blijken dat er sprake is van EED.
  • De vergoeding voor de EED behandeling komt uit de Jeugdwet. De gemeente zal hierin een grote rol spelen middels kosten en organisatie. Welke behandeling gegeven wordt, is aan de orthopedagoog of psycholoog die de diagnose geeft.
  • Mocht er onvoldoende bewijs zijn voor EED, dan is er een terugverwijzing naar de school.

Extra punten

  • Lang niet iedereen die doorgestuurd wordt, heeft EED. Ongeveer de helft van de kinderen krijgt de diagnose EED na doorgestuurd te zijn.
  • Een zorgtraject duur ongeveer 1,5 jaar.
  • Bij een leeftijd van 13 jaar of ouder komt het kind niet meer in aanmerking voor dyslexiezorg.
  • De school is verantwoordelijk voor het signaleren van dyslexie, en de eerste hulp die daarbij komt kijken.
  • De gemeente is verantwoordelijk voor (de kosten van) dyslexiezorg bij EED.