Ambulancevervoer is belangrijk om zo snel mogelijk bij het ziekenhuis te komen, zodat je snel geholpen kan worden. Maar hoe zit het met de vergoeding voor de ambulance vanuit de zorgverzekering?

Soorten ambulancevervoer

Ambulancevervoer is op te delen in drie soorten:

A1: De spoedritten waar we het hebben over levensgevaar of over blijvende invaliditeit. Deze ritten moeten in 15 minuten op de plek aanwezig zijn. Verkeersregels als stoplichten gaan niet op voor deze ambulances, die met sirene en zwaailicht mogen rijden.

A2: Hierbij is er geen sprake van levensgevaar, maar is het wel noodzaak dat de patiënt zo snel mogelijk naar het ziekenhuis gaat. Hierbij moet de ambulance in 30 minuten op locatie zijn.

B-vervoer: Deze vorm is geen spoedeisende hulp. Hierbij moet iemand vervoerd worden met de ambulance, omdat het niet op een andere manier gaat. Dit noemt men besteld vervoer.

Vergoeding basisverzekering

De basisverzekering vergoedt de medisch noodzakelijke ritten. Bijvoorbeeld als je naar de spoedeisende hulp gebracht dient te worden.

Als het geen spoedeisende hulp is, maar omdat je bijvoorbeeld chronisch ziek bent, kan je ook in aanmerking komen voor een vergoeding. Bijvoorbeeld als je alleen liggend vervoerd mag worden.

Vanuit de basisverzekering geldt alleen een vergoeding voor ritten niet langer dan 200 kilometer. Als de afstand groter is, heb je toestemming nodig van de zorgverzekeraar voor een vergoeding.

Omdat het hier gaat om een vergoeding voor ambulancevervoer uit de basisverzekering, betaal je het eigen risico.